Vandaag heeft de hele dag in het teken gestaan van het bezoek aan mijn oudste broer in het ziekenhuis in Boxmeer. Hij heeft Altzheimer en Parkinson en het gaat al langere tijd niet goed met hem. Sinds een aantal maanden is hij in een verzogingshuis opgenomen omdat zijn vrouw het niet meer aan kon.

Hij valt regelmatig  en afgelopen week is hij weer gevallen en heeft zijn heup gebroken. Wij zijn er afgelopen vrijdag geweest, maar hij was toen al naar de o.k en hebben hem nu vandaag voor het eerst weer gezien. Wij zijn ontzettend geschrokken toen wij hem in het ziekenhuis aantroffen. Hij lag daar alsof hij stervende was, echt heel akelig. Wij troffen daar ook zijn vrouw en de dochter met haar man en iedereen was diep onder de indruk hoe hun man en vader er lag. Mijn broer was in een diepe slaap en heeft zijn ogen  slechts heel even open gedaan. Zo zijn wij uren bij hem gebleven en hebben toen met pijn in ons hart afscheid van hem genomen. Morgen wordt bekend of en wanneer hij terug gaat naar het verzorgingshuis. Ik zie de situatie somber in.

Pierre.